Müdaheleci ebeveynlik, anksiyete ve depresyon ilişkisi
İş yerinde micro-yöneticilik-dedektifçilik ve düşük performans ilişkisi
Günlük yaşamda korku ve hata ilişkisi
Bu sebep sonuç ilişkilerinin tamamı, korku güdüsü beynimizin medulla (omurilik soğanı) olarak adlandırılan bölgesini aktive etmesine neden olurken deneyimlerimizin yüklü olduğu belleğimiz ve ince ve ileri rasyonel kognisyon üretebildiğimiz (limbik sistem ve frontal korteks) bölgelerini bloke etmesine dayanan nörolojik bir savunma mekanizmasının devreye girmesi sonucu karşımıza çıkıyor.
Muhakeme, karşılaştırma, sebep sonuç dizgesi kurabilme(strateji), sorgulama, geri bildirim, görsel-işitsel planlama gibi zekamızı ve ileri insani yeteneklerimizi ortaya çıkaran davranışlarımız beynimiz ancak serbest kaldığında gözlemlenebiliyor.
Çocuklarda ve tabiki yetişkinlerde sürekli eleştiri yani yakın gözlem sonucu sürekli iyileştirme uyarısı, eksiklik tespiti, hata yakalama, endişeli ikazlar ve başa gelebilecek felaket senaryoları ile kişiyi veya durumu kontrol etme veya koruma güdüsü, gözlem altındaki kişiyi anksiyeteye, beceriksizlik, başarısızlık, duyguları ile yetersizlik öz-imajına sürüklüyor.
Kişiye kabulden ve hoş-görüden uzak “bak geçen seferde aynısını yaptın” şeklindeki uyarılar çabaya rağmen beceriksizlik, çabalamayı bırakma, başarısızlık kimliğini benimseme ve umutsuzluk duygularını pekiştiriyor.
Çocuklar denemek yerine çekinmeyi yetişkinlerde hata yapmak yerine pasif kalmayı ve problematik ilişkiden uzaklaşmayı tercih ediyorlar.
Çocuklarda kırgınlık ve özgüven kaybı duygularına yetişkinlerde pasif agresif kızgınlık eşlik etmeye başlıyor.
Mükemmelliyetçilik çabası ile çıkılmaya çalışılan döngü yeni hatalara ve beğeni çıtasının gerçekdışı şekilde yükselmesine katkıda bulunuyor.
Sonuç yaşam sevincinin yitimi, yeniyi deneme konusunda çekingenlik, doğal olarak keşif duygularının kaybolması şeklindeki istenmeyen sonuçlar.
Hoş bakmak yaşamın hatalardan müdahelesizce öğrenilen derslerden olduğunu hatırlamak, önyargıdan ve endişe dolu senaryolardan uzaklaşmak gerekiyor. Yaşam sevincini artıracak bir hobi veya yapı kurmak otomatikleşen bu davranış ve duyguları şifalandırmak için yapılabileceklerden bir kaçı…
